AFORISMOS (I)

A axenda serve para ver como os días pasan e como se anuncian tarefas para as que, en demasiadas ocasións, as enerxías son escasas. 

En min, e máis nestes días de transición, a axenda serve para repensar o día que tiven en función das miñas emocións. Eu xa nunca agardei nada do futuro, mais desde hai un tempo adoptei a decisión de non pensar no futuro. Nin sequera no futuro máis inmediato. Quero que todo sexa presente e que as accións e os momentos sexan os que podan definir ao remate do día se fun ou non feliz, sequera un intre.

Por iso, a partir de hoxe, e mentres non naufrague o meu feble estado de ánimo, dedicareime a repensar o día e a expresalo nun pequeno aforismo. 

Estes son os tres desta semana que comezou en luns: 

LUNS 5 DE SETEMBRO

As presenzas que desexamos

son chanzos para a perda do necesario

 

MARTES 6 DE SETEMBRO

Os silencios da impaciente agarda

roen a vida e matan

MÉRCORES 7 DE SETEMBRO

Non agardar nada para renacer

con cada segundo de ledicia vivido