Abren a boca, presurosos, para contentar a Don Mercado, que agocha na súa singularidade a persoas de dubidosa humanidade e que dirixen ao FMI, ao BCE, á Comisión Europea, a Francia, Alemaña (e tamén Grecia, Italia, Portugal, España...).
 |
| onde matan a dignidade |
Abren a boca para anunciar, como se non pasase nada, un novo capítulo de recortes: cando aínda non fixemos a dixestión -por intragables de duros que son- dos anunciados nos Presupostos 2012, hoxe, de forma sibilina, quizais en plena comunión con esas procesións de símbolos fascistas, ou en alianza coas misas retransmitidas homófobas e machistas, volven a dicir que recurtan máis, aínda máis, e que será nos servizos básicos de toda sociedade de ben, educación e sanidade.
Se non fose porque nos vai a vida, non perdería un instante en falar desta miserable panda. Pero están actuando como executores, e disparan sobre o ben público. Sobre nós, en definitiva.
Cada recorte é como unha fría guillotina que procura o pescozo da esperanza de millóns de persoas.
Cando máis se penetra no alambicado discurso dos tecnócratas dámonos conta de que este non entende de emocións nin de vida humana. E os seus autores tampouco. Viven na súa atalaia, créndose a salvo. E pode que sexa así....polo de agora. A xustiza rematará por caer sobre eles e elas, amantes oligarcas do desenfreo desregulador.
Nun país de enorme subdesenvolvemento social, como ben demostrou Vicenç Navarro, aplicar a tesoira de podar sobre os recursos de igualdade de oportunidades é como asasinar a dignidade a a vida a cámara lenta.
O déficit non é (non debera ser) excusa para este asasinato silencioso.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire