Reflexións desde a rúa (VII)

Hoxe leo con pracer a entrevista a Olga Novo, poeta galega de fonda incorporación á ebriedade da vida e do amor.

Sae en Galicia Hoxe e, desde logo, é recomendable. Máis aló dos seus principios éticos e morais inquebrantables (atea radical; libertaria; defensora da Utopía; republicana; ...) hai nas súas palabras unha emoción que se eleva e nos envolve nunha optimista esperanza de que é posible avanzar e mudar o sentido actual das cousas. Iso a min xa me convence.

Outra cousa é que as nosas vidas se cruzaran cando eu xa rematara a miña carreira e iniciaba a de investigador en filoloxía medieval. Os versos que abrollaban da súa desbordante imaxinación (partir dentro das aves, aínda lembro) e da amiga común Rosiña anunciaban a poeta que é hoxe a amiga Olga Novo. Aínda lembro aqueles fermosos e toliños anos.

Saúde e República!

Reflexións desde a rúa (VI)

O tempo esváese

Agora cando a política
reinventa fórmulas para refundar
núcleos dourados

Pregúntome mesmo
se a masa "respectable" sabe qué sucede

Pero a masa "informe" e "desinformada"
deliberadamente atomizada
deliberadamente automizada
..... DEBERÍA DARME PENA QUE NON SAIBA REACCIONAR?

Esa pregunta asoma

coma unha chantaxe emocional
e roe os elos sociais que me atan aínda
feblemente
a esta masa

HABERÁ FUTURO FÓRA?